Tubuh-tubuh kaku terbujur sunyi
Terpancang tonggak bisu tak bernama
Tanah merah tanpa bertabur bunga
Tapi rela pahlawan terbaring di pusara.
Ketika kejam peperangan merobek damai sepi
Kau angkat senjata tanpa dipinta
Melawan penindasan dan penjajahan
Demi bumi pertiwi.
Ketika tangan tangan masih mampu mencekam mencengkeram
Jantung berdetak hati berderak
Kau pekikkan satu tekad:
MERDEKA..........!!!
Kau biarkan di sekujur tubuhmu
Luka nganga bertaut sendiri
Kau korbankan milikmu, hidupmu
Gugur satu-satu.
Sebelum sempat kukalungkan bunga di lehermu
Aku sematkan bintang jasa di dadamu
Kau berlalu tanpa meminta balas jasa.
Pahlawanku,
Ijinkan aku seka darah di luka tubuhmu
Aku hapus debu di telanjang kakimu
Sebagai rasa hormat dan terima kasihku.
Pahlawanku,
Di atas pusaramu
Kutaburkan wangi bunga-bunga
Dan kuteteskan haru air mata......
Kendal, Agustus ‘76
Karya: Kakanda
PUSARA PAHLAWAN

Label:
puisi,
PUISI UMUM
Artigos Relacionados:
- AKU ADALAH DIRIKU
- panggil nama ku 1 kali saja....
- SANG PETUALANGAN SEJATI
- VALENTINE PART II
- RAGA INI
- KEDAMAIAN JIWA
- KEKELIRUAN
- TAMPA SEBAB YANG ADA
- ALFAMU
- SUATU HARAPAN
- SELAMAT TAHUN BARU 2013
- SAAT SEJENAK MENOREH KE BELAKANG
- SUNYI
- MIMPI YANG HILANG
- HANYALAH MIMPI
- AKHIRI SAJA MALAM INI
- *♥*Karena Hidup Begitu Indah*♥*
Langganan:
Posting Komentar (Atom)
Posting Komentar